H κατασκευή υφασμάτων την Πρώιμη Bυζαντινή περίοδο

Στην εικόνα: μεταξωτό ύφασμα του 8^ου αι., με παράσταση του Ευαγγελισμού (Ρώμη, Βατικανή Βιβλιοθήκη).

Τα πολυτελή υφάσματα, μεταξωτά και χρυσοΰφαντα, χρησιμοποιούνταν από τους βυζαντινούς για τις βαρύτιμες στολές αυτοκρατόρων και αξιωματούχων, για άμφια και για «βήλα», δηλαδή παραπετάσματα, στα παλάτια και στις εκκλησίες.

Τα βυζαντινά υφάσματα υψηλής ποιότητας ήταν από μετάξι, το οποίο στους πρώιμους χρόνους εισαγόταν σε ακατέργαστη μορφή από την Άπω Ανατολή σε βυζαντινά εργαστήρια που ελέγχονταν από το κράτος. Η παραγωγή υφασμάτων τεκμηριώνεται σε πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη, η Αλεξάνδρεια, η Τύρος και η Σιδώνα. Σύμφωνα με τον Προκόπιο, δύο μοναχοί εισήγαγαν τα πρώτα αυγά μεταξοσκώληκα στην αυτοκρατορία, γύρω στο 553-554, καθιστώντας έτσι πιο ασφαλή την εύρεση πρώτης ύλης, αν και τόσο το ακατέργαστο μετάξι όσο και το έτοιμο ύφασμα εξακολούθησαν να εισάγονται.

Τα βυζαντινά μεταξωτά ήταν διακοσμημένα με υφαντά γεωμετρικά σχέδια, ζώα, πουλιά και φυτικά μοτίβα. Καθώς ήταν πολύτιμα και εύκολα στη μεταφορά αποτελούσαν ένα ιδανικό διπλωματικό δώρο για αποστολή με τις πρεσβείες στη Δύση, όπου μερικά χρησιμοποιήθηκαν για να τυλιχτούν τα λείψανα αγίων, κληρικών και βασιλέων. Η εικόνα παραγωγής υφασμάτων στο Πρώιμο Βυζάντιο συμπληρώνεται επιπλέον από τα λινά και μάλλινα υφάσματα της κοπτικής Αιγύπτου. Ταινίες και επιρράμματα με υφαντή διακόσμηση από ποικιλία γεωμετρικών μοτίβων, σχηματοποιημένων φυτών, ζώων και ανθρώπινων μορφών ράβονταν σε μεγαλύτερα κομμάτια απλού υφάσματος, τα οποία χρησιμοποιούνταν ως παραπετάσματα ή στην παραγωγή ενδυμάτων. Μεγάλοι χρωματιστοί τάπητες κοσμούνταν με θέματα τόσο από την κοσμική όσο και από τη θρησκευτική -ειδωλολατρική ή χριστιανική- εικονογραφία.

http://www.ime.gr/chronos/projects/justinian/gr/culture/c5f.html