Προτού
φτάσει η «μεγάλη μέρα» για να αναχωρήσουμε για το Σουφλί, όλοι ήμασταν γεμάτοι
χαρά, ζωντάνια, και είχαμε αγωνία για το πως θα περάσουμε, αφού ήταν η πρώτη
μας τριήμερη. Όταν οι μέρες πλησίαζαν αρχίσαμε τις προετοιμασίες και ομολογούμε
ότι οι βαλίτσες ξεχείλιζαν από ρούχα.
Πέμπτη
8 Μαρτίου 2012 και η τριήμερη αρχίζει! Για μας η μέρα της αναχώρησης ήταν
δύσκολη, εφόσον δεν ήμασταν συνηθισμένοι να ξυπνάμε από νωρίς, για να είμαστε
έτοιμοι στις 7:30. Το μέρος συνάντησης ήταν το γηπεδάκι 5Χ5, όπου μας περίμεναν
οι καθηγητές κ. Γκαζάς (αρχηγός της εκδρομής), κ.
Παπαδοπούλου, κ. Τσιπουλάνη και το τουριστικό
λεωφορείο.
Μόλις
μπήκαμε στο λεωφορείο επικρατούσε πανικός. Σύντομα, όμως, όλα τακτοποιήθηκαν,
γιατί άλλοι έβλεπαν έξω, άλλοι έπαιζαν με τα κινητά τους,
άλλοι προσπαθούσαν να κοιμηθούν. Μετά από λίγο όμως, το «σκηνικό» άλλαξε
τελείως. Συζητούσαμε όλοι μαζί, παίζαμε χαρτιά, μιλούσαμε, γελούσαμε και γενικά
είχαμε γίνει όλοι μια παρέα!! Μέσα σε λίγη ώρα άρχισαν τα τηλεφωνήματα από τους
γονείς.
Χωρίς να το καταλάβουμε φτάσαμε σιγά-σιγά στη πρώτη μας στάση, που
ήταν ο Κόμβος Μουσθένης. Εκεί πήγαμε, να
ξεκουραστούμε, αλλά εκτός αυτού, είχαμε και την ευκαιρία να φάμε. Ανανεωμένοι
και ξεκούραστοι ξεκινήσαμε για τον επόμενη στάση, που ήταν η Ξάνθη.
Φτάνοντας Ξάνθη επισκεφτήκαμε, αρχικά, το Λαογραφικό Μουσείο το
οποίο στεγάζεται σε δύο πανομοιότυπα αρχοντικά ιδιοκτησία μιας πλούσιας
οικογένειας και μπήκαμε να εξερευνήσουμε το χώρο. Ύστερα από αυτό είχαμε μια
ώρα ελεύθερη, για να περιηγηθούμε στην όμορφη Ξάνθη. Κατά τη διάρκεια της
περιήγησης μας, παρατηρήσαμε γυναίκες μουσουλμάνες, που μας έκαναν ιδιαίτερη
εντύπωση. Τα μαγαζιά είχαν γεμίσει από μαθητές, που αγόραζαν αναμνηστικά, για
να θυμούνται τη περιοχή.
Περνούσαν σιγά-σιγά οι ώρες και φτάσαμε στην βροχερή
Αλεξανδρούπολη, όπου θα τρώγαμε το μεσημεριανό μας. Βγαίναμε φωτογραφίες κάτω
από το πανέμορφο φάρο με τις ομπρελίτσες μας και στο σιντριβάνι, που μερικοί
για κακή τους τύχη έγιναν κυριολεκτικά μούσκεμα.
Γύρω
στις 5:00 η ώρα φτάσαμε στο τελικό προορισμό μας, στο Σουφλί. Στη διαδρομή
περάσαμε ευχάριστα και γελάσαμε πολύ!
Κατεβαίνοντας από το λεωφορείο και βλέποντας τον τόπο της διαμονής
μας δεν εντυπωσιαστήκαμε και με την πρώτη ματιά, αλλά τελικά αποδείχτηκε το
εντελώς αντίθετο! Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να στρώσουμε τα κρεβάτια μας
(αυτό κακοφάνηκε ιδιαίτερα στα αγόρια). Είχαμε χωριστεί ήδη ανά έξι άτομα στα
δωμάτια. Μόλις τελειώσαμε πήγαμε σε μια αίθουσα όπου μας περίμεναν ο κ. Ηλίας
και ο κ. Γιώργος, οι οποίοι θα μας εξηγούσαν με τι επρόκειτο να ασχοληθούμε
εκείνες τις μέρες. Μας μίλησαν λίγο πιο συγκεκριμένα για το θέμα που εξετάζουμε
και τι θα κάναμε την επόμενη μέρα.
Επίσης, ήταν εκεί βρισκόταν και μια φοιτήτρια πληροφορικής, η
οποία χρειάζονταν μερικούς μαθητές για να παρουσιάσουν, στο τέλος, μια εργασία
σχετική με το μεταξοσκώληκα. Όπως ήταν φυσικό τα παιδιά βαρέθηκαν λίγο εκεί,
αλλά ευτυχώς δεν κράτησε πολύ. Με το τέλος του μαθήματος πήγαμε για βραδινό. Αφού δειπνήσαμε, συνεχίσαμε τις δραστηριότητες σχετικά
με το μεταξοσκώληκα. Κατόπιν πήγαμε στα δωμάτια μας υποτίθεται
για να ξεκουραστούμε και μετά θα ετοιμαζόμασταν γιατί θα βγαίναμε έξω. Το μόνο
που δεν κάναμε ήταν αυτό! Πάνω-κάτω βγαίναμε στα μπαλκόνια, βάζαμε μουσική και
παίζαμε. Όλοι σχεδόν ήμασταν στις τουαλέτες γιατί αλλού δεν είχε καθρέφτες!
Εκεί τα βαφτικά, οι
ζελέδες, οι λακ πήγαιναν και έρχονταν από χέρι σε χέρι. Όταν ετοιμαστήκαμε
συγκεντρωθήκαμε στην έξοδο και ήμασταν έτοιμοι να γνωρίσουμε τη νυχτερινή ζωή
του Σουφλίου.
Ήταν όμορφη πόλη με διάφορα μαγαζιά. Σε πολλά απ’ αυτά είχε πολύ
κόσμο και δεν μπορούσαμε να μπούμε. Στο τέλος μπήκαμε σε μια καφετέρια που είχε
και ΚΑΡΑΟΚΕ πράγμα που μας ενθουσίασε. Αρχικά
καθίσαμε στα τραπεζάκια, παραγγείλαμε και ακούγαμε διάφορα άτομα απ’ το μαγαζί
να τραγουδούν. Χωρίς να το καταλάβουμε είχε περάσει η ώρα και έπρεπε να
γυρίσουμε πίσω… Αφήσαμε λοιπόν τα μικρόφωνα αλλά παίρνοντας μαζί μας το κέφι
κινηθήκαμε προς την εστία μας. Πιστεύουμε
πως ήταν η καλύτερη βραδιά της τριήμερης μας, γιατί τραγουδήσαμε. Χορέψαμε και
περάσαμε μια καταπληκτική βραδιά. Εκεί πήγαμε στα
δωμάτια μας και ακούσαμε όλοι τον κ. Γκαζά «Όλοι το
πολύ σε κάνα εικοσάλεπτο στα κρεβάτια σας».
Έτσι περιοριστήκαμε στα δωμάτια μας, αλλά αυτό δεν μας πτόησε
καθόλου. Αντιθέτως….Μετά από μια, δυο, τρείς ώρες, πολύ κουρασμένοι και μετά από γέλια στα δωμάτια
κοιμηθήκαμε. Έτσι έληξε η πρώτη συναρπαστική
μέρα στο Σουφλί και σε λίγες ώρες θα άρχιζε και η δεύτερη που δεν ξέραμε τι μας
επιφυλάσσει!!
Το πρωινό ξύπνημα δεν ήταν και το καλύτερο για μας
εκείνη τη μέρα. Μετά το χθεσινό ξενύχτι και τα τσιφτετέλια που χορέψαμε το
προηγούμενο βράδυ ήταν δύσκολο να ξυπνήσουμε και να ετοιμαστούμε για την πρώτη
μας δραστηριότητα στο Σουφλί. Μόλις η ώρα πήγε 7:45, ακούστηκε η φωνή του κ. Γκαζά μα κανένας δεν άφηνε το ζεστό κρεβάτι του.
Για να είμαι πιο συγκεκριμένη στις 8:30 μας περίμεναν οι
υπεύθυνοι του ΚΠΕ οι
οποίοι είχαν αναλάβει τις δύο ομάδες στις οποίες είχαμε οργανωθεί με βιβλία,
σημειωματάρια και στυλούς, για να συγκεντρώσουμε πληροφορίες
για το μεταξοσκώληκα.
Αφού
φάγαμε πρωινό φύγαμε από το ξενώνα και κατευθυνθήκαμε στη πλατεία του Σουφλίου.
Το ταξίδι στο κόσμο του μεταξιού αρχίζει από……….τώρα. Επισκεφτήκαμε πολλά μουσεία και καταστήματα μεταξιού,
όπου μάθαμε με βίντεο και διάφορα εκθέματα πάρα πολλά για το μετάξι και τη ζωή
του μεταξοσκώληκα.
Λαογραφικό
Μουσείο Σουφλίου "Τα
Γνάφαλα" Iδιωτική συλλογή Oικ. Μπουρουλίτη |
ΜΟΥΣΕΙΟ
ΤΕΧΝΗΣ ΜΕΤΑΞΙΟΥ (Τσιακίρης Γεώργιος Ι.) |
Μουσείο Μετάξης Σουφλίου
Το Μουσείο Μετάξης
στεγάζεται στο Αρχοντικό Κ. Κουρτίδη (1883) στο Σουφλί, οποίο είναι ιδιοκτησία
του Πολιτιστικού Τεχνολογικού Ιδρύματος της ΕΤΒΑ. Δημιουργήθηκε το 1990 και την
διαχείρισή του έχει αναλάβει ο Δήμος Σουφλίου σε συνεργασία με το ΠΤΙ.ΕΤΒΑ.
Σκοπός της μόνιμης έκθεσης που στεγάζεται στο ισόγειο του Αρχοντικού Κουρτίδη είναι η παρουσίαση των προβιομηχανικών τεχνικών
της εκτροφής των μεταξοσκωλήκων (σηροτροφίας) και επεξεργασίας του μεταξιού
(μεταξουργίας) καθώς και της κοινωνικο-οικονομικής
τους σημασίας για το Σουφλί και την ευρύτερη περιοχή.
Δημοτικό Ιστορικό Μουσείο
Στην καρδιά της
πόλης του μεταξιού, στην πλατεία Μεσοχωρίου του
Σουφλίου, δεσπόζει επιβλητικό το παλαιό Αρχοντικό Μπρίκα,
μοναδικό δείγμα της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής των Σουφλιώτικων
κουκουλόσπιτων.
Το αρχοντικό αυτό
δωρήθηκε στο Δήμο Σουφλίου, το 1991, από τον
αείμνηστο Μαυρουδή Μπρίκα
και τη σύζυγό του Βάγια, με σκοπό να αποτελέσει μελλοντικά εστία πολιτισμού.
Μόλις τον Ιούνιο
του 2010, το Αρχοντικό Μπρίκα εγκαινιάστηκε ως
Δημοτικό Ιστορικό Μουσείο και άνοιξε τις πύλες του για να γνωρίσουν οι
επισκέπτες την ιστορία του Σουφλίου μέσα από τις τρεις εκθέσεις που
φιλοξενούνται
Στην περιπλάνηση μας στους δρόμους του Σουφλίου
παρατηρήσαμε πολλά παλιά κτήρια εκτροφής του μεταξοσκώληκα. Τέλος για να
εμπλουτίσουμε την εργασία μας, πήραμε πληροφορίες από τους κατοίκους του
χωριού. Ύστερα επιστρέψαμε στη μαθητική εστία για γεύμα και ξεκούραση
Αυτό, όμως, δε κράτησε για πολύ, επειδή ο κ. Γκαζάς μας μάζεψε, για να περιηγηθούμε στο δάσος της Δαδιάς.
Πρώτα, αποσυρθήκαμε σε μια αίθουσα προβολής, για να
παρακολουθήσουμε ένα ντοκιμαντέρ σχετικό με τα είδη των πουλιών του δάσους της Δαδιάς. Κατόπιν, στην έξοδο του μουσείου μας περίμενε ένα
μικρό λεωφορείο με το οποίο θα οδηγούμασταν στο παρατηρητήριο. Εκεί
παρακολουθήσαμε από κιάλια και τηλεσκόπια τον τρόπο με τον οποίο τα πουλιά
έτρωγαν τη λεία τους.
Στη συνέχεια, πήγαμε στη Βιοτεχνία Μεταξωτών Υφασμάτων
& Κλωστών SILKLINE - ΑΘ. ΜΟΥΧΤΑΡΙΔΗΣ ΑΕ γνωστή βιομηχανία μεταξιού και
παρατηρήσαμε τον τρόπο, που ράβουν το μετάξι. Μπροστά από τη βιομηχανία υπήρχε
το πρατήριο-κατάστημα της βιοτεχνίας, όπου πωλούνταν προϊόντα μεταξιού.
Μετά πήγαμε στο εργαστήριο, για να επεξεργαστούμε τα
στοιχεία που είχαμε βρει, ενώ οι υπόλοιποι μαθητές πήγαν για να ετοιμάσουν την
εργασία, που είχαν για την πληροφορική.
Αργότερα πήγαμε για βραδινό κι έπειτα κάναμε ντουζ,
ντυθήκαμε, φτιαχτήκαμε αρωματιστήκαμε και πήγαμε στο CLUB NOTORIOUS. Τις ώρες που ήμασταν στο club,
διασκεδάσαμε με την ψυχή μας, χορέψαμε μέχρι να πέσουμε κάτω και περάσαμε τόσο
τέλεια που δεν μπορείτε να φανταστείτε. Όταν έφτασε η ώρα να φύγουμε, όλοι
παρακαλούσαμε τους καθηγητές μας να μείνουμε κι άλλο όμως ήταν ήδη πολύ αργά.
Όταν επιστρέψαμε στα δωμάτια μας όλοι ήταν κουρασμένοι, όμως, κανείς δεν ήθελε
να κοιμηθεί.
Άλλο ένα δυσάρεστο ξύπνημα. Η ώρα
ήταν 8 και ο κύριος Γκαζάς ήρθε να μας ξυπνήσει. Αφού
καταφέραμε να σηκωθούμε, ύστερα από πολύ προσπάθεια, κατεβήκαμε στην τραπεζαρία
όπου πήραμε το πρωινό μας και γεμίσαμε ενέργεια.
Στη συνέχεια η κάθε ομάδα πήγε, να
ολοκληρώσει την εργασία της. Στο τέλος μαζευτήκαμε όλα τα παιδιά σε μια αίθουσα
και παρουσιάσαμε με τη σειρά τις εργασίες μας και μια από εκείνες των παιδιών
που συμμετείχαν στο πρόγραμμα πληροφορικής και το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό!
Οι υπεύθυνοι μας έδωσαν συγχαρητήρια και μας είπαν πως πέρασαν πολύ ωραία … το
ίδιο και εμείς.
Ύστερα από όλα αυτά ανεβήκαμε στα
δωμάτια για να μαζέψουμε τα τελευταία πράγματα και να ετοιμάσουμε τις βαλίτσες
μας. Βέβαια πριν να φύγουμε ξεστρώσαμε τα κρεβάτια και φάγαμε ένα τελευταίο
μεσημεριανό… Πλέον είχαμε πάρει τον δρόμο της επιστροφής.
Η πρώτη μας στάση, αυτή τη φορά ήταν
η Κομοτηνή, όπου σταματήσαμε όχι μόνο για ξεκούραση, αλλά και για μια γρήγορη
ματιά στη περιοχή. Δεύτερη στάση ήταν ο Κόμβος Μουσθένης.
Ανεβήκαμε, λοιπόν, στο λεωφορείο ξέροντας ότι πλησιάζαμε πια στη Θεσσαλονίκη. Μετά από κάμποση ώρα που κάναμε για να βολευτούμε στις
θέσεις μας, αρχίσαμε τα παιχνίδια… Βέβαια κάποιοι άλλοι νύσταζαν ή άκουγαν
μουσική. Οι περισσότεροι πάντως παίζαμε χαρτιά και άσχετα που υπήρχαν κάποιες
«συνομωσίες» ποτέ δεν χάναμε το κέφι μας και οπωσδήποτε το γέλιο μας. Η ώρα μας
πέρασε γρήγορα και ευχάριστα, μέχρι που κατά τις 22:00
φτάσαμε επιτέλους στη Τριανδρία…
Εκεί μας περίμεναν οι γονείς μας με αγωνία και μας υποδέχτηκαν με ανοιχτές
αγκάλες.
Η
εκδρομή ήταν εξαιρετική και με πολύ γέλιο και χαρά, περάσαμε καταπληκτικά και
μάθαμε πολλά πράγματα για το μετάξι και τους μεταξοσκώληκες.
Κάπως έτσι λοιπόν η εκδρομή μας έφτασε στο τέλος της αλλά
το σίγουρο είναι ότι έχουμε μείνει με τις καλύτερες αναμνήσεις και
εντυπώσεις!!!
Ευαγγελία Βασιλειάδου
Δόμνα Βαβουλίδου
Βασιλούδη Έλενα
Βλασακίδου Κωνσταντίνα
Γιασκουλίδη Κάτια
Τάτση Κωνσταντίνα